HET VERHAAL ACHTER DE CRASH VAN DE LANCASTER AR-F²
Februari 1945. Linkhout werd bevrijd in september 1944 door het Britse 2e leger, 21e Legergroep, Welsh Guards en Household Cavalry, 12 manschappen onder leiding van luitenant Michael Franklin. De bombardementen boven Duitsland gaan echter nog steeds onverminderd voort om een definitief einde te kunnen maken aan de Tweede Wereldoorlog.
In de nacht van 20 op 21 februari 1945 werd een bombardementsvlucht naar Dortmund georganiseerd. Aan deze operatie namen maar liefst 1.283 toestellen deel, waarvan er in totaal 'slechts' 22 verloren gingen. Ook de 460e Bomber Squadron van de Royal Australian Air Force nam hier aan deel, zij vlogen onder RAF-command.
Ook de Avro Lancaster AR-F² neemt hier aan deel en zal met succes Dortmund bereiken en bombarderen. Door een technisch probleem lukt het echter niet om 1 bom te laten vallen, zeer waarschijnlijk door bevriezing van de ontgrendelingsmachine. De bemanning is dus genoodzaakt om met een niet ontplofte bom terug te keren. Deze moest onderweg ergens gedropt worden aangezien landen met de bom veel te gevaarlijk was.
De bedoeling was om de bom boven de Noordzee te droppen voor ze weer in Binbrook zouden landen. Wanneer ze boven Belgisch grondgebied vlogen werden ze aangevallen door een Duits vliegtuig, vermoedelijk een Ju-88 (Junkers) of een Me-262 (Messerschmidt).
Ju-88
Me-262
De Ju-88 was een tweemotorig toestel en opereerde zowel overdag als 's nachts. Dit vliegtuig had twee boordkanonnen bovenaan zodat het ook naar doelwitten boven zich kon schieten, dit soort vliegtuig sluit het best aan met de verklaringen die achteraf door Jenkins werden verteld, al is hij zelf nog steeds niet overtuigd dat het dit vliegtuig was.
De Lancaster werd langs onder beschoten en had onderaan geen enkele bescherming. Vermoedelijk werd de niet ontplofte bom geraakt en ontplofte deze. De Lancaster spatte uiteen en kwam neer in de velden van Linkhout en Zelem.
Maar liefst 6 van de 7 bemanningsleden kwamen hierbij om het leven. De piloot, Alex Jenkins, was de enige overlevende, vermoedelijk dankzij de stalen bepantsering die zich achter zijn zetel bevond.
Staand van links naar rechts: Bernard M. Clegg (marconist, RAAF), Bryant Braddock (bovenste koepelschutter, RAAF), Sydney C. Swift (navigator, RAAF).
Zittend van links naar rechts: Alex E. Jenkins (piloot, RAAF), Frank S. Stone (boordwerktuigkundige, RAF), Alan Graham (staartschutter, RAF), Herbert T. Campbell (bommenrichter, RAAF).
De 6 bemanningsleden werden gedurende ongeveer 1 jaar begraven in Zelem, in de huidige Donderbosstraat. De graven werden verzorgd door de jonge Zelemse dame, Octavie Vanuytrecht.
Graven in de Donderbosstraat (foto: Rudy Kenis)
Na een jaar werden de lichamen overgebracht naar de gemeentelijke begraafplaats in Hasselt, waar ze nu nog steeds hun laatste rustplaats hebben.
Begraafplaats Hasselt (foto: Marcus Theile)
Begraafplaats Hasselt 2015 (foto: Nick Lieten)
Rudy Kenis, Alex Jenkins en Keith Teasdale aan een staartstuk van de neergestorte Lancaster (foto: Rudy Kenis)
Plan Linkhout met belangrijke plaatsen (Google Earth)
Voornaamste bronnen: Alex Jenkins & Rudy Kenis